دانشجویان ایرانی با این عبارت‌ها به خوبی آشنایی دارند: «چند صفحه پایان‌نامه لازم داری؟»، «چه مبلغی برای خرید پایان‌نامه در نظر گرفتی؟»، «موضوع جدید و تازه می‌خوای یا ترکیبی؟»، «هیچ جا پروژه به این قیمت نمی‌تونی پیدا ‌کنی»، «چون پایان‌نامه جذابی داشتی، بهت تخفیف دادم»، «اگر دانشجو معرفی کنی، بهت تخفیف می‌دم.»دولت نه تنها نتوانسته با پایان‌نامه‌فروشی مقابله کند، بلکه دامنه آن گسترش پیدا کرده است. اکنون در بازار مقالاتی هم برای همایش‌ها عرضه می‌شود. در محافل دانشگاهی برخی حتی بحث «برون‌سپاری علمی» را پیش کشیده‌اند.
پیمان‌سپاری یا برون‌سپاری یک شیوه شناخته شده در کسب و کار است: بخشی از کار را به مؤسساتی که دارای تخصص‌اند واگذار می‌کنند با این هدف که کار با کیفیت مطلوب‌تر و قیمت ارازن‌تری انجام شود. مراد از «برون‌سپاری علمی» این است که دانشجویان مجاز باشند پایان‌نامه‌های علمی‌شان را به مؤسساتی که در این زمینه تخصص دارند واگذار کنند. بازار پرسود پایان‌نامه:
پایان‌نامه‌هایی که در شبکه اینترنت فارسی‌زبان یا در راسته کتابفروشان خیابان انقلاب توسط فروشگاه‌های پایان‌نامه عرضه می‌شوند معمولاً دو گونه‌اند: پایان‌نامه‌های آماده که قیمت آن‌ها از ۱۲۰ هزار تومان تجاوز نمی‌کند و پایان‌نامه‌های سفارشی که قیمت آن‌ها بر اساس توافق با خریدار تعیین می‌شود. علاوه بر این دی‌وی‌دی‌هایی با انواع پایان‌نامه‌ها با قیمت ارزان در بازار «پایان‌نامه‌فروشی» وجود دارد.
سیروس علی‌دوستی، رئیس پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات می‌گوید:
بازار خرید و فروش پایان‌نامه، بازار پرسودی شده. هم خریدار و هم فروشنده از آن سود می‌برند. پایان‌نامه‌فروش‌ها ناچارند از منابع زیادی که در دست دارند کپی‌برداری کنند. این منابع از راه‌های زیادی در دسترس همه قرار می‌گیرد. به عنوان نمونه در مراحل تایپ پایان‌نامه و صحافی و… یک نسخه از آن در سیستم آن‌ها کپی می‌شود و بعد‌ها [سوداگران] در لوح فشرده‌ای پایان‌نامه‌هایی را که در دست دارند می‌فروشند.......